Çevremizdeki insanlar arasında ne kadar çok geçimsiz, uyumsuz kişilerin bulunduğunu zaman zaman gözlemleyerek tanık olabiliriz. Gerçekten de bazı kişiler, en yakınlarına bile zarar vermekten çekinmeyerek bundan haz bile alabilirler. Ancak, bu tür kişileri yargılamadan önce, onların çocukluklarında neler yaşamış olabileceklerini, aile içinde ne tür olayların cereyan ettiğini ya da aileden nasıl bir eğitim almış olduklarını düşünmemiz gerekir.

Çocukluk yıllarında aile içinde yaşanmış birçok olumsuzluklar kişinin tüm hayatını olumsuz olarak etkileyebilmektedir. Dolayısıyla da, çocuklukta yaşanmış kötü tectübeler, insanın diğer insanlardan nefret etmesine , çoğu zaman da onlara intikam duygularıyla yaklaşmasına neden olabilir.

Aile içinde yaşanan ve çocuğu olumsuz yönde etkileyebilecek olayların en önemlisi anne baba geçimsizliğidir. Sürekli, kavgaların, tartışmaların yaşandığı bir ortam, babanın anneye ya da çocuklara şiddet uygulaması, zararlı maddeler kullanan bir babanın aile içindeki olumsuz davranışları, çocukları en çok yaralayabilen durumlardan bazılarıdır.

Yine, anne babanın diğer insanlara karşı olan olumsuz tutumları da çocuğa katı bir kişilik kazandırarak insanları sevmesine engel teşkil eder.

Anne babanın yakınlarıyla iyi geçinememesi, arkadaşlarının arkasından konuşmaları, diğer insanlar hakkındaki ön yargıları, dedikoducu tutumları, çocuğa kötü örnek olabilecek davranışlardır. Çocuk anne babanın davranışlarını her zaman takip ederek, örnek alır. Örneğin, bir çocuğun ya da bir gencin toplum içerisindeki davranışlarını incelediğimizde, anne babasının davranışlarını taklit ettiğini görebiliriz.

Bir kız çocuğu anneyi örnek alarak, sürekli dedikodu yapan ya da başkalarını eleştiren annesi gibi o da arkadaşlarının arasında aynı davranışları sergiler. Aynı şekilde aile içinde yalanın kullanılması çocuğun da rakadaşlarına yalan söylemesine yol açar. Dolayısıyla, anne babanın yakın çevreleriyle olan olumsuz ilişkileri, kıskançlıklar ve diğer olumsuz duygu ve davranışlar çocuğun da arkadaşlarına karşı takındığı davranışlarla aynıdır.

Aile içinde sevgi, saygı ve güven duygusu temellerinin sağlam atılabilmesi son derece önemlidir. Anne baba birbirlerini ne kadar çok sevdiklerini çocuklarına hissettirerek, onlarda sağlam bir özgüven ve kişilik gelişmesine yardımcı olabilmelidirler. Onların diğer insanlarla da düzgün ilişkiler kurabilmesi yine çocuğun özgüveninin gelişmesinde ve insanları sevmesinde etkili olabilecek diğer önemli bir faktördür.

Şiddetin ve nefretin hakim olduğu bir ailede yetişen çocuk da neftetle besleneceği için arkadaşlarına, hatta aile fertlerine şiddet uygulayarak rahatlamaya çalışacaktır.

Sonuç olarak, iyi bireyler yetiştirmek istiyorsak, öncelikle ail ve yakın çevremizle olan ilişkilerimizi doğru bir şekilde geliştirmeye özen göstermeliyiz. Çocuklarımıza iyi model olabilmek için davranışlarımızı kontrol edebilmemiz son derece önemlidiri. Çünkü iyi çocuklar, dolayısıyla da iyi insanlar yetiştirebilmek, her zaman anne ve babaların elindedir. Birbirimizi severek, dedikodu, yalan, çekememezlik gibi olumsuz davranışlardan uzak durarak çocuklarımıza iyi örnek olabilmeliyiz. Zira, agresif, kavgacı, önyargılı, saygısız yaklaşımlar, çocuklarımıza da kötü örnek teşkil ederek, onlarında arkadaşları tarafından dışlanmasına neden olabilecektir.

Saygılı, dürüst, sevecen, uyumlu, yardımsever ailelerde yatişen çocuklar, her zaman sevilen bireyler olurlar. Dolayısıyla bu şekilde davranarak onlara da iyi örnek olabilmek her anne babanın düşüncesi ve amacı olabilmelidir.

Günleriniz hep sevgiyle geçsin!..