23-03-2020
Η ÏŽρα τέ·ς αέ»έ®έ¸ειας έ³ια τέ·ν εφαρμοέ³έ® των αÏ€οÏ†έ¬σεων του έ•έ”έ”Α έ³ια τα Μειονοτικέ¬ Σωματ
Στις αρχές τέ·ς έ´εκαετέ¯ας του 2000 ο αρεοÏ€αέ³έ¯τέ·ς Ν. Κασσαέ²έτέ·ς ως εισέ·έ³έ·τέ®ς έ³ια τέ·ν υÏ€όέ¸εσέ· αναέ³νωρέ¯σεως τέ·ς Τέ•έž ως νόμιμου σωματεέ¯ου, αÏ€οέ´έÏ‡έ¸έ·κε ότι έ· χρέ®σέ· του όρου «Τουρκικέ® έˆνωσέ· έžέ¬νέ¸έ·ς» εέ¯ναι νόμιμέ·.
Με τέ·ν εισέ®έ³έ·σέ· αυτοÏ του φωτισμένου έˆέ»έ»έ·να έ´ικαστέ® εέ¯Ï‡ε έ´ιαφανεέ¯ ότι έ¸έματα ταμÏ€οÏ τα οÏ€οέ¯α συνυφαέ¯νονταν με τα Ï€ερέ¯Ï†έ·μα "εέ¸νικέ¬ συμφέροντα" μÏ€οροÏσαν να αντιμετωπιστοÏν κέ¬τω αÏ€ό ένα έ´ιαφορετικό Ï€ρέ¯σμα.
Η εισέ®έ³έ·σέ· εκεέ¯νέ· του αεροÏ€αέ³έ¯τέ·, Ν. Κασσαέ²έτέ·, ακÏρωνε στέ·ν Ï€ρέ¬έ¾έ· ιέ´εοέ»έ·Ïˆέ¯ες και καχυÏ€οÏˆέ¯ες Ï€ου με τον μανέ´Ïα των εέ¸νικÏŽν κινέ´Ïνων καέ»έ»ιερέ³έ®έ¸έ·καν όέ»α τα Ï€ροέ·έ³οÏμενα χρόνια. Η έ•έ»έ»έ¬έ´α έ´εν έχει να φοέ²έ·έ¸εέ¯ σε τέ¯Ï€οτα αÏ€ό τέ·ν αναέ³νÏŽρισέ· ενός σωματεέ¯ου έ® μιας ένωσέ·ς Ï€ροσώπων με εέ¸νικό εÏ€ιέ¸ετικό Ï€ροσέ´ιορισμό, εφόσον αισέ¸έ¬νεται σέ¯έ³ουρέ· έ³ια τέ·ν εφαρμοέ³έ® του κρέ¬τος έ´ικαέ¯ου ισότιμα έναντι του συνόέ»ου των Ï€οέ»ιτÏŽν τέ·ς, όπως και αν αυτοέ¯ αυτοÏ€ροσέ´ιορέ¯έ¶ονται, σε όÏ€οια κοινωνικέ® ομέ¬έ´α έ® αναέ³νωρισμένέ· μειονότέ·τα και αν ανέ®κουν.
Σέ®μερα, μετέ¬ αÏ€ό 15 χρόνια έ²ρισκόμαστε στέ·ν έ¯έ´ια αφετέ·ρέ¯α με το 2003, καέ¸ÏŽς εκεέ¯νέ· έ· εισέ®έ³έ·σέ· του Κασσαέ²έτέ· ουέ´έÏ€οτε υιοέ¸ετέ®έ¸έ·κε αÏ€ό τέ·ν εέ»έ»έ·νικέ® έ´ικαιοσÏνέ· ενÏŽ μεσοέ»έ¬έ²έ·σε και μια Ï€ανέ·έ³υρικέ® έ´ικαέ¯Ï‰σέ· έ³ια τους Ï€ροσφεÏέ³οντες τέ·ς Τέ•έž το 2008 ενÏŽÏ€ιον του έ•έ”έ”Α. Η Ï€ρόσφατέ· όμως Ïˆέ®Ï†ισέ· τροÏ€οέ»οέ³έ¯ας αÏ€ό τέ·ν εέ»έ»έ·νικέ® έ’ουέ»έ® εέ³καέ¸ιέ´ρÏει έ´ικαέ¯Ï‰μα σε αυτόν Ï€ου έχει Ï€ετÏχει έ¸ετικέ® αÏ€όφασέ· αÏ€ό το έ”ικαστέ®ριο Ανέ¸ρÏ‰Ï€έ¯νων έ”ικαιωμέ¬των να εÏ€ανεέ¾εταστεέ¯ έ· υÏ€όέ¸εσέ® του αÏ€ό τα εέ»έ»έ·νικέ¬ έ´ικαστέ®ρια, τα οÏ€οέ¯α κυρέ¯αρχα εν νέου έ¸α κέ»έ·έ¸οÏν να αÏ€οφασέ¯σουν.
Στέ·ν Ï€ρόσφατέ· συνεέ´ρέ¯ασέ· τέ·ς ειέ´ικέ®ς μόνιμέ·ς εÏ€ιτροÏ€έ®ς Ï€αρακοέ»οÏέ¸έ·σέ·ς των αÏ€οÏ†έ¬σεων του ευρωπαÏŠκοÏ έ´ικαστέ·ρέ¯ου ανέ¸ρÏ‰Ï€έ¯νων έ´ικαιωμέ¬των (έ•έ”έ”Α) κέ»έ®έ¸έ·κε να καταέ¸έσει τις αÏ€όψεις του ο Ï€ρόεέ´ρος του ΝομικοÏ Συμέ²ουέ»έ¯ου του Κρέ¬τους καέ¸έ·έ³έ·τέ®ς κ. Κωνσταντέ¯νος έ§αέ»κιέ¬ς.
Πρόκειται έ³ια έναν νομικό ο οÏ€οέ¯ος εκτός των έ¬έ»έ»Ï‰ν έχει χειριστεέ¯ υÏ€οέ¸έσεις τέ·ς αρμοέ´ιότέ·τας του έ”ικαστέ·ρέ¯ου των Ανέ¸ρÏ‰Ï€έ¯νων έ”ικαιωμέ¬των του Στρασέ²οÏρέ³ου, του έ”ικαστέ·ρέ¯ου τέ·ς έ•υρωπαÏŠκέ®ς έˆνωσέ·ς και του έ“ενικοÏ έ”ικαστέ·ρέ¯ου τέ·ς έ•υρωπαÏŠκέ®ς έˆνωσέ·ς στο έ›ουέ¾εμέ²οÏρέ³ο και του έ•υρωπαÏŠκοÏ Ορέ³έ¬νου Συμφιέ»έ¯Ï‰σέ·ς στις έ’ρυέ¾έέ»έ»ες.
ΑÏ€ό τέ·ν ακρόασέ· του κ. έ§αέ»κιέ¬ μαέ¸αέ¯νουμε μεταέ¾Ï έ¬έ»έ»Ï‰ν ότι αυτέ® τέ· στιέ³μέ® έ· έ•έ»έ»έ¬έ´α έχει 182 ανεκτέέ»εστες αÏ€οÏ†έ¬σεις του Στρασέ²οÏρέ³ου. ΣÏμφωνα με τον Ï€ρόεέ´ρο του ΝομικοÏ Συμέ²ουέ»έ¯ου του Κρέ¬τους ο αριέ¸μός εέ¯ναι Ï€οέ»Ï μεέ³έ¬έ»ος έ³ια ευρωπαÏŠκέ® χώρα και έ´έ· έ³ια τέ·ν έ•έ»έ»έ¬έ´α. ΑÏ€ό αυτές, οι 106 εÏ€ιτέ·ροÏνται με τέ·ν αÏ€έ»έ® έ´ιαέ´ικασέ¯α και αφοροÏν αÏ€ειέ»ές Ï€αραέ²έ¯ασέ·ς ανέ¸ρÏ‰Ï€έ¯νων έ´ικαιωμέ¬των και οι υÏ€όέ»οιÏ€ες 76 εÏ€ιτέ·ροÏνται με τέ·ν ενισχυμένέ· έ´ιαέ´ικασέ¯α. Στέ·ν ενισχυμένέ· έ´ιαέ´ικασέ¯α εÏ€ιτέ®ρέ·σέ·ς εέ¯ναι Ï€αραέ²ιέ¬σεις Ï€ου αφοροÏν στον έ²ασικό «Ï€υρέ®να» των ανέ¸ρÏ‰Ï€έ¯νων έ´ικαιωμέ¬των, τα έ¬ρέ¸ρα 2, 3 και 4, έ´έ·έ»αέ´έ®, έ¶Ï‰έ®, έ²ασανιστέ®ρια, εέ¾ευτεέ»ιστικέ® μεταχεέ¯ρισέ· κ.έ»Ï€.. Να σέ·μειÏ‰έ¸εέ¯ εÏ€έ¯σέ·ς ότι τέ·ν τεέ»ευταέ¯α τριετέ¯α εκέ´όέ¸έ·καν 307 αÏ€οÏ†έ¬σεις του έ´ικαστέ·ρέ¯ου του Στρασέ²οÏρέ³ου έ³ια τέ·ν έ•έ»έ»έ¬έ´α αÏ€ό τις οÏ€οέ¯ες οι 93 έ®ταν καταέ´ικαστικές, έ´έ·έ»αέ´έ®, Ï€οσοστό τέ·ς τέ¬έ¾έ·ς του 31%.
Ο κ. έ§αέ»κιέ¬ς εισέρχεται κατέ¬ τέ·ν έ´ιέ¬ρκεια τέ·ς ακρόασέ·ς του αÏ€ό τέ·ν εÏ€ιτροÏ€έ® τέ·ς έ’ουέ»έ®ς και στο κρέ¯σιμο έ³ια τέ·ν έ˜ρέ¬κέ· έ¶έ®τέ·μα τέ·ς αναέ³νÏŽρισέ·ς των μειονοτικÏŽν σωματεέ¯Ï‰ν. έ™έ´οÏ τι αναφέρει:
«έ¥Ï€έ¬ρχει μια έ¬έ»έ»έ· κατέ·έ³ορέ¯α υÏ€οέ¸έσεων Ï€ου και αυτές εÏ€ιτέ·ροÏνται με τέ·ν αυστέ·ρέ® έ´ιαέ´ικασέ¯α, έχει σχέσέ· με τα σωματεέ¯α τέ·ς έžέ¬νέ¸έ·ς και τέ·ς Κομοτέ·νέ®ς. έ•κεέ¯, Ï€αρότι Ï€ροέ²έ»έψαμε τέ· έ´ιαέ´ικασέ¯α εÏ€ανέ¬έ»έ·Ïˆέ·ς των έ´ιαέ´ικασιÏŽν, έ³ιατέ¯ εκεέ¯ εέ¯Ï‡αμε μια Ï€ρÏŽτέ· αÏ€όφασέ· αÏ€ό το Στρασέ²οÏρέ³ο, Ï€ου έέ»εέ³ε ότι έ· έ•έ»έ»έ¬έ´α Ï€αραέ²ιέ¬έ¶ει το έ´ικαέ¯Ï‰μα του συνεταιρέ¯έ¶εσέ¸ε. Στέ· συνέχεια Ï€ροέ²έ»έψαμε έ´υνατότέ·τα εÏ€ανέ¬έ»έ·Ïˆέ·ς των έ´ιαέ´ικασιÏŽν, έ®ρέ¸ε όμως το εφετεέ¯ο τέ·ς έ˜ρέ¬κέ·ς και εέ¯Ï€ε ότι αυτέ® έ· εÏ€ανέ¬έ»έ·Ïˆέ· συέ³κροÏεται με το έ´εέ´ικασμένο, κέ¬νοντας κέ¬Ï€οιες Ï€ερέ¯ερέ³ες σκέψεις».
«έˆÏ‡ει έ³έ¯νει τÏŽρα αέ¯τέ·σέ· αναιρέσεως αÏ€ό τέ·ν Τουρκικέ® έˆνωσέ· έžέ¬νέ¸έ·ς στον έ†ρειο Πέ¬έ³ο και συέ¶έ·τεέ¯ται στις 20 Μαρτέ¯ου. Το Ï€ρÏŽτο έ¸ετικό έ²έ®μα έ¸α εέ¯ναι ο έ†ρειος Πέ¬έ³ος, να σÏŽσει τέ· έ´ιέ¬ταέ¾έ· αυτέ®, Ï€ου κέ¬ναμε τεέ»ευταέ¯α, Ï€ου Ï€ροέ²έ»έÏ€ει τέ·ν εÏ€ανέ¬έ»έ·Ïˆέ· τέ·ς έ´ιαέ´ικασέ¯ας, όταν υÏ€έ¬ρχει καταέ´έ¯κέ· αÏ€ό το Στρασέ²οÏρέ³ο και εν συνεχεέ¯α έ® να τέ· στεέ¯έ»ει στο έ•Ï†ετεέ¯ο έ˜ρέ¬κέ·ς, να κρέ¯νει τέ·ν υÏ€όέ¸εσέ· με έ¬έ»έ»έ· σÏνέ¸εσέ· έ® να εÏ€ικρατέ®σει ο έ†ρειος Πέ¬έ³ος, Ï€ου εέ¯ναι καέ»Ïτερο κατέ¬ τέ· έ³νÏŽμέ· μου και να έ´ικέ¬σει εÏ€έ¯ τέ·ς ουσέ¯ας με έ²έ¬σέ· τέ· νομοέ»οέ³έ¯α του έ”ικαστέ·ρέ¯ου των Ανέ¸ρÏ‰Ï€έ¯νων».
Και ο Ï€ρόεέ´ρος του ΝομικοÏ Συμέ²ουέ»έ¯ου του Κρέ¬τους καταέ»έ®έ³ει :
«έ¥Ï€έ¬ρχει έ· έ¬Ï€οÏˆέ·, έ²έέ²αια, ότι "οι Ï€αραέ²ιέ¬σεις όέ»ες έ³έ¯νονται αÏ€ό τα έ´ικαστέ®ρια τα ανÏŽτατα", έ³ιατέ¯ οι αÏ€οÏ†έ¬σεις τους έ´έ·μιουρέ³οÏν Ï€εέ´έ¯ο, έ³ια να Ï€ροσφÏέ³ει κέ¬Ï€οιες εκεέ¯ στο Στρασέ²οÏρέ³ο. έ†ρα, έχει ειÏ€Ï‰έ¸εέ¯ ότι εέ¬ν έ²έ¬έ¶αμε μια ερμέ·νευτικέ® έ´έ®έ»Ï‰σέ· στο ΣÏνταέ³μα ότι «όέ»α τα έ¬ρέ¸ρα του Συντέ¬έ³ματος και όέ»α τα ανέ¸ρÏŽÏ€ινα έ´ικαιÏŽματα ερμέ·νεÏονται, όπως έχει Ï€ει το έ”ικαστέ®ριο του Στρασέ²οÏρέ³ου και έ· ΣÏμέ²ασέ· έ³ια τα Ανέ¸ρÏŽÏ€ινα έ”ικαιÏŽματα», έ´ε έ¸α εέ¯Ï‡αμε έ¸έμα. Αυτό, έ²έέ²αια, εν μέρει εέ¯ναι σωστό. έ”ε μÏ€οροÏμε στο σÏστέ·μα έ´ιέ¬Ï‡υτου συνταέ³ματικοÏ εέ»έέ³Ï‡ου, Ï€ου έχουμε, να αναέ¸έτουμε στο έ´ικαστέ®, να τα έ»Ïνει όέ»α αυτέ¬. Νομέ¯έ¶Ï‰ ότι εέ¯ναι καέ¸έ®κον έ´ικό σας, τέ·ς νομοέ¸ετικέ®ς εέ¾ουσέ¯ας, να κέ¬νει τις αέ»έ»αέ³ές Ï€ου χρειέ¬έ¶ονται».
ΑÏ€ό τα έ»εέ³όμενα του κ. έ§αέ»κιέ¬ μÏ€οροÏμε να σταχυοέ»οέ³έ®σουμε ότι ο κορυφαέ¯ος έˆέ»έ»έ·νας νομικός αÏ€οτιμέ¬ ως «έ¸ετικό έ²έ®μα», το να έ´ιασφαέ»έ¯σει ο έ†ρειος Πέ¬έ³ος έ® να σÏŽσει, όπως αναφέρει χαρακτέ·ριστικέ¬, τέ·ν έ´ιέ¬ταέ¾έ· Ï€ου Ïˆέ·Ï†έ¯στέ·κε αÏ€ό τέ·ν έ’ουέ»έ® και Ï€ροέ²έ»έÏ€ει τέ·ν εÏ€ανέ¬έ»έ·Ïˆέ· τέ·ς έ´ιαέ´ικασέ¯ας ενÏŽÏ€ιον των έ´ικαστέ·ρέ¯Ï‰ν όταν υÏ€έ¬ρχει καταέ´ικαστικέ® αÏ€όφασέ· αÏ€ό το έ•έ”έ”Α, ενÏŽ έ²έ¬έ¶ει και το έ¶έ®τέ·μα τέ·ς εκέ´έ¯κασέ·ς υÏ€ό έ´ιαφορετικέ® σÏνέ¸εσέ· ενÏŽÏ€ιον του έ•Ï†ετεέ¯ου έ˜ρέ¬κέ·ς. Τέ¯έ¸εται όμως αÏ€ό τον έ¯έ´ιο και έ· έ¬κρως ενέ´ιαφέρουσα Ï€αρέ¬μετρος ÏŽστε έ· υÏ€όέ¸εσέ· των ΜειονοτικÏŽν Σωματεέ¯Ï‰ν τέ·ς έ˜ρέ¬κέ·ς να μέ·ν τÏχει αναÏ€ομÏ€έ®ς στο έ•Ï†ετεέ¯ο, έστω και με έ¬έ»έ»έ· σÏνέ¸εσέ·, αέ»έ»έ¬ να μÏ€ει ο έ†ρειος Πέ¬έ³ος στέ·ν ουσέ¯α τέ·ς και να έ´ικέ¬σει με έ²έ¬σέ· τέ·ν νομοέ»οέ³έ¯α του Στρασέ²οÏρέ³ου, Ï€ου έ®έ´έ· έχει αÏ€οφανέ¸εέ¯ αÏ€ό το 2008 υÏ€έρ τέ·ς νομιμότέ·τας των ΜειονοτικÏŽν Σωματεέ¯Ï‰ν και ειέ´ικότερα και έ³ια τέ·ν «Τουρκικέ® έˆνωσέ· έžέ¬νέ¸έ·ς».
Πρόκειται ασφαέ»ÏŽς έ³ια μια σαÏ†έ® τοÏ€οέ¸έτέ·σέ· Ï€ου υÏ€ερέ²αέ¯νει νομικές αέ³κυέ»ÏŽσεις οι οÏ€οέ¯ες κατέ¬ το Ï€αρεέ»έ¸όν υÏ€αέ³ορεÏέ¸έ·καν αÏ€ό εέ¸νικές σκοÏ€ιμότέ·τες. Οψόμεέ¸α..