Çocukluğumu 90'lı yıllarda yaşadım ve teknoloji çağının zirveye ulaşmasına, yeni bir başlangıcın geçişine denk gelen bir dönemdi.

Dijital çağ kriterlerine göre Y neslinde yer almış biri olarak (1980-1999 doğumluları kapsayan çağ) küçüklük yaşlarımda geleneksel yaşam stilinin son çırpınışlarının yaşandığı dönemdeydim. Bu yüzden geleneksel çağın kalıntıları, Y neslinin düşünce tarzında bir nebze değişiklik oluşturmuştur.

İlerleyen yıllarda teknoloji gelişiminin büyük etkisiyle yeni, sonuçları yani insan yapısının ve düşünce tarzının hangi yönde devam edeceği henüz keşfedilmemiş bir döneme girildi. Bu dönemde ağır basan ve mıknatıs etkisi gibi bir çekim gücüne sahip olan dijital çağdaki yeni nesil, yepyeni bir yaşam stiline bürünerek mıknatısın çekim gücüne kapıldı.

Teknoloji çılgınlığı Y ve Z (2000'den sonra doğanlar) nesilleri arasında bir uçurum oluşturmaya devam ediyor. Bu nedenle Y yani geleneksel yaşam stilini tatmış olan gençlerin sonraki nesillere karşı olan sorumlulukları yadsınamaz. Geçiş çağını çok iyi bilen bu nesil, kimliğimiz ve gelenek göreneklerimizi bu yeni nesilin yeni yaşam stiline empoze edemediği durumda geçmişini anlamakta ve yaşamakta sıkıntı doğurabilecek sonuçlar oluşturabilir.

Şimdiki ve gelecek nesiller için eğitim imkanları ve özellikle dijital ortamda bilgi edinme kaynakları neredeyse sonsuz diyebilecek kadar çok olmasına rağmen bireyin gelişme sürecinde bölgemiz, toplumumuz ve geçmişimiz hakkında alacağı geleneksel bilginin önemi daha da artmış durumdadır.

Özümüzü, kimliğimizi ve karakterimizi doğru bir şekilde geliştirebilmek adına yaşadığımız coğrafi bölgenin anlamını, azınlığın ne anlama geldiğini, Lozan Antlaşması'nın bizi ilgilendiren maddelerini, kökenimizi, ırkımızı, dinimizi zengin anadilimizi güzel konuşabilmeyi, yaşadığımız bölgeye, çevreye, ülkeye hizmet ederek iyi ve hayırlı bir vatandaşı olabilmeyi, hakkımız olanı talep edebilmeyi anlayarak ve benimseyerek Z kuşağına empoze etmek zorundayız.

Aksi takdirde globalleşen ve adeta dijitalleşen dünyadaki hemen hemen tüm toplumlar için bu değerler gitgide anlamını yitirerek geride "modern toplum" kavramı altında yozlaşmış nesillerle karşı karşıya kalınabilir.

Yaşadığımız zorlu azınlık toplumu içerisinde Z kuşağı veya daha sonraki nesil yetişecek gençlerin tüm donanımı için sorumluluklarımızı yerine getirdiğimiz zaman, cesur, insanlar ne der mantalitesinde olmayan, içindeki var olan yeteneğini güzel eylemlerle dışa vurursak, özgüveni yüksek, başarılı ve en önemlisi fikrini özgürce beyan edebilen, mücadele veren topluma faydalı gençlerin sayısını artırmış oluruz.

Özgürlük, var olan haklarını elde ettiğine emin olmak için mücadele etmek ve içindeki yeteneğini ortaya çıkarmaktan çekinmeyip topluma faydalı olma niyetiyle adım atmaktır.

Bu mücadeleyi verirken ve yeni, teknolojinin ağır bastığı çağa rahatlıkla ayak uyduran biz gençlerin, özellikle kimlik, örf ve adet, gelenek, görenek ve genel olarak geçmiş hakkında bilgi sahibi olmamız bizle beraber gelecek nesillerin de düzgün karakterli olmaları için en büyük kozumuz olacaktır.